Nasıl? Şiiri - Mehmet Cahit Kuzu

Sen beni kendimle bıraktın nasıl başarabildin ?
Delisin derdin,
Beni bir delinin ellerine, sensizliği görmüş, yahu çıldırmış gibi duvar yumruklayan bir delinin ellerine, zamana…
Sahi sen beni bıraktın. Nasıl yaptın ?
Ben şimdi senin kadar başarılı değilim beni bırakma konusunda, bana yardım et.
Allah baba konuşmuyor benimle, okşamadığı gibi saçlarımı. Yumrukladığım duvarlar buna şahit.
Bana sen yardım et.
Beni bırakma konusunda bu gezegenin en birincisi sensin sevgilim.
Kendime takılı kaldım, zamanın içinde asılı kaldım.
Ölemiyorum ama yaşadığım konusunda konuşulanlar yalnızca rivayet.
Kendimden sıyrıldım, ama kurtulduğumu söyleyemem.
Kendimi bir nehrin kenarında balık tutmaya bıraktım, sonra eve geldim, baktım evde ben varım.
Dağın başına çıkıp kendimi oraya, boşluğa doğru çığlıklar savurmaya bıraktım, sonra eve geldim, evde yine ben varım. Bak ev yok ! Ben varım !
Resmini açtım, kendimi o resmin karşısında kurşunlanırken hayal ettim, infazın boşluğuna terk ettim bedenimi. Oracıkta bağdaş kurup, bırakıp gittim kendimi.
Eve geldim, evde ben vardım.
Bak ev yoktu, ben vardım.
Yakmıştım çünkü o evi deliliğimle.
Bütün duvarlarını bir bir yıkıp, kül etmiştim sen gidince. Evde ben vardım.
Radyodaki harika şarkılardan biri keşke bu yardım çığlığının içinde olsa şimdi,
Ben kendime zarardım,
Sen bana kıyamet.
Yokluğun cehennem şimdi,
Varlığın dördüncü cennet.