Nasıl Şiiri - Ekrem Oyar

Nasıl bir viraneye döndün
Yıllar çok acımasız söndün
Yalnızlık perdesini örtündün
Daha dün çocukluğumun
O neşeli günlerinde
Bana kol kanat gererdin
O en yoksul o en muhtaç
O yarı tok ya da yarı aç
Seninle paylaşılan zamanlar
Ne çabuk geçti
Duvarlarında yankılanır hala
O en sevdiklerimin sesi
Hatıralar bölük pörçük
İlişmiş yıkık kerpiçlerine
Kokusu sinmiş üzerine
mazinin o güzelim hayallerine

Damın göçmüş
Tahtaların çürümüş
Duvarların pare pare
Bir zamanlar kaleydin
Ne ara oldun virane

İnsan gibi halin
Yaptılar yaşadın yaşattın
Korudun içindekileri
Sonra birer birer gittiler
Akabinde yalnızlık dedikleri
Çürüttü seni sevgisizlik
Yıktı yok etti ilgisizlik
Şimdi bakarlar sana acıyla
Ölüm döşeğinde son nefesini verirken

Ey bir zamanlar sığınağım
Affet bilemedim kıymetini
Götür beraberinde hatıraları
İnsan gibi bir varmış bir yokmuş.