S. Nasıl Şiiri - Enver Ertürk

Nasıl direnecek, nasıl dayanacağım..
Uyanıkken gördüğüm kabuslardan
nasıl kurtulacak..,
Dağıttığım hayatımı
nasıl, ne şekilde toplayacağım.

Hiç unutmadım.
Sen zarif, sen nahif
ama biraz alıngandın.
Ben sırasında hoyrat, bazen nadan
savruk ve savurgandım.
Onca dikkatime, özenime rağmen
doğaçlama kabahatlerime
özürlerim hep tekraren.

Sonunda bitti
Her defasında bitmeyen affına güvendim.
Biten sabrını farkedemedim.
Artık yoksun, bir başımayım..
Garibim çaresiz ve yalnızım.
Birlikteliğimize hiç ümit kalmamış.
Değişen işin telefonun adresin,
ve ortak noktalardaki bilgilerin..,
Değişmeyen tutumunla,
dönüşü olmayan kararınla,
Erişmeyeyim diye.., karalanmış.
Ne yapayım, sana ulaşmak artık zor,
hatta imkansız.
Ama bil ki, tek sevdiğim
tek değer verdiğim sendin.
Kararın değişir de dönersin diye
Zayıf ama ölmeyen ihtimâlle
beklediğim de sensin.

Her sabah gecikmelerin,
Her akşam üstü telefon edişlerin..
Doğum günün,
tanışma yıldönümümüz..,
Dünümüz
ve geçmişteki daha bir çok günümüz,
hayalini kurduğumuz kalan ömrümüz..,
Hiç çıkmadan her an aklımda.
Sana ulaşamamakla,
ve ne haldeyim anlatamamakla..,
Beynim yorulmakta, oyulmakta.

Karaladığım bir kaç satır,
her gün kötüye giden halim..
Medet umduğum Rabbim,
ve günah olduğunu bilip el açtığım onlarca yatır..
Bu güne dek faydasız,
İnan sözlerim gerçek.., Yalansız.