üş guruşluk mafat uçu,
kimsenin garşısında el-ayak oğuşdurma
kimsenin gıçını yalamaya havaslanma
garnıyın doymayacağı yerde, 
	aşlığını ünnetme
işiyin görülmeyeceği yere
eyvallah edip de boynunu bükme”
“-emmi ben de işde onu deyon,
göya Dövlete hızmat ediyoz ya
aldığımı kiraya, yeycek-işceğe anca yetiriyon
Dövletinki “davşana kaç-tazıya dut hesabı
bizim mayışa zam gelmeden daha
elin o(ğ) lu bindiriyo ekmeğe, şekere-çaya
patatize, domatize, fasilleye sovana
gavır ğibi bilip batır 
helbet her evde bu ocak yanacak
cencere gaynacak
senin yetirip-bitiremediğin umurunda mı
ananı kendi mi yüğürdü,
yoğsa garısı mı doğurdu”
bu arada muhabbete girer,
daha konuyu anlamadan birileri
ya da tam orta yerinde gelenler
Alibey; '-ana’! garayeğen, hoş geldin len' dedi
'-evel de höyle geçividiydin
yanındakınnarı görünşe acaba sen mi(si) n, 
yonsa agan mı bilemediydim
“-haralda bobalarının me(v) lidine 
	geldiler ellehem ” dediydim
“-Allah bilip duruya
bende acaba bazarlı gelin mi
şordan geçiyollarıdı da
bizim epap yetişdi” dediydim.
Akmehmetin Hasanhüseyin, 
bacak-bacak üstüne çelmiş
tesbihi kolunda '-yoğ epap! 
onnar bu sefte gelme(ye) ceklerimiş
ötüyon  anasıynan annaç-annaca  gelividik de
anası bizinkinner habar yollamışlar
bu sefer öte tarafa  gedeceklerimiş' dedi
KELİMELER:
  yüğürmek: döllemek
  ellehem: ihtimal, olur ya, 
  ötüyon/ öteygün: öteki gün, geçen gün, dün değil daha önceki gün
  anaç-annaca / alnaç-alnaca: karşı-karşıya
Kayıt Tarihi : 1.10.2007 18:15:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!