Halit Pektezel. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Halit ağam daha bıyığı terli,
Yokluktan garibanlıktan dertli,
Köyünden istanbul’a geldi,
Gurbet ellerde Anne özlemi,

Çocukluğunu köyünde bıraktı,
Bir yandan memleket hasreti,
Bir yandan ekmek heybesi,
Elleri nasırlaştı çalıştı uğraştı,

Neden böyle benim kaderim dedi,
Geceleri içten içe ağladı sızladı,
Baktı ki istanbul’u kurtlar sarmış,
İnsanların yüzünde sahte maske varmış,

Her kez bir şeylerin peşinde,
Sahtekar olmasan kokar nefesinde,
Yalan dolan pazarda dolu sepetinde,
İkiyüzlü insanlar ibadet şevkinde,

Neden böyle bu insanlar dedi,
İçten içe vicdan muhasebesinde,
Hâlbuki köyünde yokluk vardı,
Velâkin Adamlık edep oradaydı,

Artık Halit ağamın saçları ağardı,
Dikili bir ağacı olmadı yapamadı,
Bak ağam Zaman nasıl geldi geçti,
Nasihatim olsun sana toprak altı küflü ve yaşlı.