Canlıların en şereflisisin bunu hiç unutma bil!
İşlediğin cürümleri telafi et durma hemen sil!
Çek ağzının fermuarını sağda solda boş konuşma!
Bilirsin insanı rezili rüsvay eder daima dil!
Şirin uykularını böl,alnın gitsin secdeye!
İbadetlerinle sıkıntıların gitsin pür neşe gelsin gecene!
Sevindirme şeytanı hiçbir zaman kendi kendine!
Fahri alemin nurları dolsun o güzelim vechine.!
Günü güne satma bırakma elden tedbirini!
Yüreğinden ayırma hiç insanların merdini!
Güzel düşüncelerle meseleleri çözmeye çalış!
Kapat hemen mutlu evindeki günah defterini!
Güneşin doğuşu batışı olsun sana en büyük ibretin!
Sarıl veli kulların eteğine geçsin sıkıntı ve kasvetin!
Mutlu eder insanı dünya malı bir yere kadar,
Azami gayret göster bozulmasın sen yaşadıkça suretin!
Yalçın kayalı dağlardan akan suları görüpte içmez misin?
Sert kafalılığından, bu kuru inadından vaz geçmez misin?
Karıncaya bakıpta gereken ibretli en güzel dersi almaz mısın?
Sen kendi kendine acımıyorsan sevdiklerine de acımaz mısın?
12/06/2006
Kayıt Tarihi : 12.6.2006 15:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!