Nesilden nesile emânet irfan,
İrfanı hür ise hür olur insan,
Mâziden aldığın haysiyete kan,
Vermesini bileceksin.
Geçmişine bağlı tüm mefahirin,
Hizmetkârı olma nefs-i hakirin,
Güçsüzün, yetimin, bîkes fakirin,
Gözyaşını sileceksin.
Hür ise bayrağın, hür ise vatan,
Millet sevgisiyse kalbinde yatan,
Herkes bahtiyarsa, işte o zaman,
Huzur ile güleceksin.
Sevgi doğar, kollar kolu sarışta,
Hedefine adım adım varışta,
Milletler arası fende, yarışta,
Fezaları deleceksin.
Uğratma semtine bir dem uykuyu,
İlim nurlu sema, cehalet kuyu,
Mânâ hızarıyla havayı, suyu,
Eşit eşit böleceksin.
Bencillik putunu parça parça kır,
Putları kırmanın hünerinde sır,
Muzdarip insanlar asrı bu asır,
Çaresini bulacaksın.
Esir olma nefsin kör inadına,
Getir ecdadını her dem yadına,
Yükünü çektiğin dava adına,
Öl denende öleceksin.
Kayıt Tarihi : 8.1.2006 19:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!