Nasihat Şiiri - Anıl Çelik

Neresinden tutarsan tut geceyi
Yar vefanı cefaya bulayıp bıraktıysa önüne
Yastıklar baş değil yaş taşır
Neresinden tutarsan tut sigarayı
Külü göğsünün közüyle türemişse
Ve hala yanan yanın ölmemişse
Dumanı gözlerinden seli yüreğinden taşar
Seni aşar bu işler, dur yapma eyleme
Kulağı sağır sen ha bağır ha bağır
Yorup da sevda yolunda dilini, türküler söyleme
Kaç iklim kaç bucak kaç kucak göreceği vardır, kim bilir
Ama sen boşver, asıl seni senden başka kim bilir kim tanır
Otur sonra bir kanepeye geceyi söndür gündüzünü yak
Katran karası çayın öylece durmasın bardağında
Kursağında kalanların üzerine dök derim.
Belki yüzün buruşur
Ellerin çekilir de gözlerinden, ağzınla kavuşur
Koşar adım uzaklaşır bir dünya kusarsın
Rahatlarsın...
Bence sevme. Sence de öyle değil mi gönül
Yani şurada topu topu kaç dilimlik zaman ki ömür
Kömürden kömür bir sevdaya beyaz çorapla yürümek niye