Nasihat Şiiri - Tamer Arabacı

Kim derdi ki bunca mevsimden sonra,
Bir sonbahar hazanında aşkı bulacaksın!
Ve örtüp üstünü gönül tahtını, gömdüğün yıllara
Yaralı ruhunu tüm acılarıyla adayacaksın.

Neresinden bakarsan bak! Neticede yaşamak.
Sonsuzluğun çölünde buz kristali aramak.
Sen ey gönül! Kaç zaman oldu? Hani uslanmak!
Onu gördün ve bittin. Ne kadar anlamsız anlamak!

Sırtlandığın hayatın çilesi yetmiyor demek!
Ne arıyorsun bu sularda, derdin ne?
Bu kadar mı şaşırdın! Aşk ve ölümüne
Birikip hisler bir yerde özleniyor demek!
Diyebileceğim;
Anlat gönlüne!
Bağır, çağır, ne edersen et!
Ferman aklın, sakın biat etme nefsine.
Gayri bu saatten sonra sevmek;
Artık ölüm demek!

09.09.2016