Dostum şu halime bakıp da kanma
Ben yorgunum ben aşığım ben dertli...
Ayrılığa düşüp sakın ha! Yanma
Ben yorgunum ben aşığım ben dertli.
Geceyi gündüze ekleme aman!
Gurbet ne acıdır, hasret ne yaman
Özledim sılamı vuslat ne zaman?
Ben yorgunum ben aşığım ben dertli.
Kapılıp da gitme aşkın seline
Mütercim gerekmez sevda diline
Ataşlara düşen yanar, biline...
Ben yorgunum ben aşığım ben dertli.
Tarifsiz acılar gönlüne çöker
Bir yâren bulursa içini döker
Bu çiviyi ancak bir çivi söker
Ben yorgunum ben aşığım ben dertli.
Gözden uzak dedim gözler ağladı
Ah.! Gönülde ne pınarlar çağladı
Duyanların yüreğini dağladı
Ben yorgunum ben aşığım ben dertli.
Felek kisvesini şirin gösterdi
Kırıp kalemleri diyet isterdi
Hakîkat, düşlere umut beslerdi
Ben yorgunum ben aşığım ben dertli.
29.10.2015/Kahramanmaraş
Kemal BölükbaşıKayıt Tarihi : 29.10.2015 09:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)