Nasihat Şiiri - Nejat Yılmaz

Ömürde yıllar yolcu
Kal deyince kalamaz
Geçip gider sırayla
Gel deyince gelemez

Ferhat gibi dağ aşam
Mecnun gibi dolaşam
Herkese göre yaşam
Bul deyince bulamaz

Nerde sevgi, kaldı mı?
Yunus’tan ders aldı mı?
Gönül bir boşaldı mı?
Dol deyince dolamaz

Susuz kaldı göllerim
Soluverdi güllerim
Saçlarımı ellerim
Yol deyince yolamaz

Dinsin artık sızımız
Bahar olsun yazımız
Kırılınca sazımız
Çal deyince çalamaz

Kaybolmasın emeğin
Helal olsun ekmeğin
Sürünmesin yüreğin
Öl deyince ölemez

Nefret ve kin yan yana
Bulaşırsa insana
Huzur saçan ummana
Dal deyince dalamaz

Düş helalin peşine
Haram katsan işine
Ekmeği kardeşine
Böl deyince bölemez

Renk-renk açar kainat
Her renk ilahi sanat
Sevdayı buldu Nejat
Gül deyince gülemez

(Elazığ)