Zamanın getirdiği yorgunluk olsa gerek yüzündeki hüzün tablosu
Bir şairin yazamayacağı ve
bir ressamın çizemeyeceği kadar kötü görünüyorsun
Kendine bir an önce çeki düzen ver
Günden güne yok oluyorsun
Belki bütün gün ağlarsın
Belki bütün gün kendini paralarsın ama
Unutma ki ne kadar isyan edersen et sesini yalnız sen duyarsın
Hiç kimseyi yanında var sayma
Aslında hiç kimse yoktur yanında
Gideceğin yolu yalnız yürümelisin
gelmek isteyen olsa bile bırak arkandan gelsin
Senin yıllarının ardından gittiğin gibi
Her ne kadar bazı yıllar önünde olsa bile
Tek ümit’in geleceğin
Tek düşmanın geçip giden zaman olsun
Sakın ama sakın zamanla yarışmaya kalkma
Her zaman kaybeden sen olursun
Zaman; ne seni dinler, ne de acır bir çift gözden akan yaşlara
Her zaman gül, öyle bir gül ki
Ressam seni çizerken kahkaha
Şair seni yazarken bir daha yazsın
Kayıt Tarihi : 10.7.2012 22:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Duysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/10/nasihat-398.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!