A Nasihat Şiiri - Halil Müftüoğlu

Çok saydığım kişinin,dediğini yapmayıp,
Onlara derdim yandım,derdimi öğrendiler.
O kişi çok haklıymış deyipte avunarak,
Dostluğu zedeledim,deneni unutarak.

Yıllar yılı dost sandığım dostlara,
Bir derdimi çözmek için baş vurmuştum onlara.
Bol nasihat dinledim,bana akıl verdiler,
Güvenmiştim onlara oh olsun ohlar bana.

Bir gün dara düşersem.onlar son ümidimdi.
Kiminle dertleştiysem,suratı sahte üzgün.,
Ama içten sevindi.
Var iken yokmuşlarda,şimdi haberim olmuş,
Sevenimden nedense,sevmeyenim pek çokmuş.

Demekki sevilmeyen bir yönüm olmalıydı.,
Acep bende ne idi?
Ne umdumki ne buldum,neler neler dinledim.
Bu kadar saflığıma bir ömür yanacağım.,
Gözümse sevilmeyen çıkarıp atacağım.

Ne güzelde söylemiş söyleyen şairimiz..

Bende biliyorum dostu gardaşı.
Bulamadım bir karagün yoldaşı.
Dost görünüp yüze gülen kalleşi,
Pahasıdır satmak gerek bir pula

Hey gidi Ömer Hayyam toprakların bol ola.

24.05.2008