Sen eline kitap almazsan eğer
Aşk ateşi kimseyi yakmayacak
Eğer sen bu yolu adımlamazsan
Bu çiçekler bir daha kokmayacak
Sen eline fidan alıp dikmezsen
Yağmur yağıp güneşler çakmayacak
Fidanın dibine suyu dökmezsen
Bu gerçekler ortaya çıkmayacak
Çalışmak görevdir bunu bilmezsen
Bülbül gül dalında hiç ötmeyecek
Dostunun elini içten sıkmazsan
Gül yüzüne kimseler bakmayacak
Karanlıkta fosfor gibi olmazsan
Seni kimse hiç kimse takmayacak
Duvarlara merdiven dayamazsan
Merdiveni kimseler çıkmayacak
İyilerin yanında yer almazsan
Kötü kötülükten hiç bıkmayacak
Kötülere karşı tavır almazsan
Nehirler ırmaklar hiç akmayacak
Tanrı'yı canından fazla sevmezsen
Ruhun kanadını hiç çırpmayacak
Vatan için canını veremezsen
Kimse taş altına el sokmayacak
Anlamayanlara sabredemezsen
Yaptığın aşılar hiç tutmayacak
Toprağı kardeşin dostun bilmezsen
Ektiğin ekinler hiç bitmeyecek
Halk türkülerine kulak vermezsen
İçinde fırtına hiç kopmayacak
Eğer birkaç şiir ezberlemezsen
Doğru yola hiç kimse sapmayacak
Doğruyu eğriye tercih edersen
Siman aklımızdan hiç çıkmayacak
Hilal ne anlatır bilebilirsen
Buz buzlatıp ateşler yakmayacak
Kayıt Tarihi : 12.9.2009 15:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!