Sen kendi kıymetin bilemiyorsan,
Kıymet bilmeyenle arkadaş olma,
Harcanır gidersin,beş para gibi.
Ekmeğini terle kazanandan kaçınma,
Kem gözle bakanın yanına varma,
Her lafa aldanma aptallar gibi.
Eğer sana kıymet veren olursa,
Ömür sür onunla mahşere kadar,
Sonra pişman olma şapşallar gibi.
Kayıt Tarihi : 19.8.2009 11:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!