Nasihat Şiiri - Seyit İyidoğan

Selam vermez oldu Bacım, Kardeşim
Rüsvay etti beni ele sırdaşım
Ekmeğimi paylaştığım yoldaşım
Ne aradı, ne de sordu evladım.

Ne bir dostum kaldı, ne ülküdaşım
Ne arkadaş kaldı, ne meslektaşım
Küsülüyüz konuşmuyor kardeşim
Daha ne söyleyim başka evladım.

Çok dostum var sandım, varsıl günümde
Pervaneler gibi, dört bir yanımda
Bir kez tökezleyip, düşme anımda
Anladım ki, dostum yokmuş evladım.

Felekten ansızın bir sille yedim
Terk-i sıla, gurbet eli yeğledim
Suçum nedir sorma işte söyledim
Düşenin dostu yok anla evladım.

Var gününde dost olana, dost demem
Dost yarası delik, deşik bak sinem
Benden sana nasihattır bir tanem
Sahte dostluklara kanma evladım

Ne bitmez çileler, ne kahır çektim
Dostlar için nice servetler döktüm
Yaşım kırk olunca geriye baktım
Bir eşim kalmıştı ŞÜKÜR evladım.

Kul Seyidim her dertlere katlandım
El için ağladım, el için yandım
Başım Laht * taşına değdi uyandım
Anladım ki, ölen benim evladım.

* Mezar