Bağrımda yetişen gonca bir gülsün
Konya ovasına ektim,büyüsün
Yüreğime damlıyor acı hasretin
Zorda olsa,gurbette kalmayı öğren
Öğren, güzel gülüm,Açmayı öğren
İstersen bir kuş ol,uçmayı öğren
Kırmasınlar, kanadını kolunu
Dostunu düşmanını,seçmeyi öğren
Konya’nın tozu, gözlerine kaçmasın
İstersen yağmur ol,yağmayı öğren
Yıka yüreğini ilmin suyuyla
Adam gibi yarınlar kurmayı öğren
Sevgiyle besle,körpe kalbini
Işıkla doldur, taze beynini
İstersen güneş ol,karanlık yarınlarda
Silinme,hatırda kalmayı öğren
Ana kucağı değil, gurbet bucağı
Babandan da ayrı kalmayı öğren
Yoldaşı,arkadaşı,ağabeyi sensin
Kardeşine de, örnek olmayı öğren
Dilindeki dikeni,kimselere batırma
İstersen bahar ol,dostuna düşmanına
Sırça saraylardır,nazik gönüller
Yıkma,usta ol… Yapmayı öğren …29\9\96
Kayıt Tarihi : 7.4.2008 09:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Oğlumu,Selçuk Ünüversitesi Veterinerlik Fakültesin'de okumak üzere bırakıp dönerken,Akşamın karanlığında eşim ve ben göz yaşlarımızı gizliyorduk,sessizdik...Yavrumuz yuvasından ayrı,ilk gecesini geçirecekti.Akşam konyadan çıktığımızda,heryer toz dumandı. Şiirin dizeleri zaten o zaman canlandı.Şimdi kendisi ve eşi veteriner. Saadet içindeler,ne mutlu bana ki oğlum şiirime layık yaşıyor.Darısı herkesin yavrusuna..
Kaleminizi yüreginizi kutluyorum.
İstersen bir kuş ol,uçmayı öğren
Kırmasınlar, kanadını kolunu
Dostunu düşmanını,seçmeyi öğren
Yüreğinize sağlık oğlunuza yaşamında başarılar
harika şiire tam puan saygılar...
TÜM YORUMLAR (3)