Biz tam bir çelik bilektik,
Her türlü derde, kedere eyvallah dedik,
Düşmanımızı düşman bilip,
Dost uğruna can verirdik.
Ama ihaneti bir türlü hazmedemedik,
Hayatımızıda bir kahpe kurşunla değil,
Can dostumuzun ihanetiyle verdik...
Bir yanardağ, bir volkan patlaması sanki,
Yakıyor, yıkıyor, tanımıyor hiçbir engeli,
Öyle bir nefret, öyle bir öfke ki,
Can alıp, can verirse,
Ancak durulur, o da belki...
Sebebini neden diye sorma,
Biz bu hayat fırınında piştik,
Ekmek aş yerine,
İhanet kurşunlarıyla yetiştik..!
Bir dost nasihatı sana,
Bu kahpe dünyada,
Güvenme, sakın ha kimseye,
Kardeşine bile sırtını dönme,
Öyle bir dünya ki,
Şeytanı bile ağlatıyor,
İster inan, ister inanma,
İnsanoğlu şeytana bile kazık atıyor...
28-10-1998
Seyit Burhaneddin KekeçKayıt Tarihi : 16.5.2007 01:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!