Kırma ey dost kırma insan kâlbini
İnsan tek başına bir kâinâttır…
Barındırma kâlpte nefreti kini
Gönlüne sevgiyi dostluğu tattır…
Üzseler de seni üzme insanı
Çile ateşinde pişir de canı
Hoşgörüyle yoğur yoğur insanı
Sevgiye yönelen adımlar attır…
İbret al topraktan sudan havadan
Ateş olup yakma çekil aradan
İnan ki iyidir maldan paradan
İnsanı insanla dostça yaşattır…
Kayıt Tarihi : 7.3.2007 19:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Şakalar](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/07/nasihat-158.jpg)
aklını gönlünü şen eylesinler
güneş ışığında yol alıyorlar
ayın ışığında yorulmasınlar
güzel bir şiir okumama imkan sağladığınız için tam puanımla sonsuz saygılarımı sunuyorum yüreğine sağlık üstad
TÜM YORUMLAR (2)