Sen,
Bakma benim kerliferli göründüğüme
Kır saçlarıma
Yağlanmış göbeğime.
Aslında yoktur bir halt bildiğim
Kördür pencerem
Karanlıkta kurulu bir oyuncağım
Zırıldar giderim.
Ne kadar kattıysam,
Örf adet ve geleneklerime dogma
O kadar oldum muteber adam
Zor oldu bu rekabette
Yine de kaptım bir makam.
Çoktan unuttum öğrendiklerimi
Tanımaz oldum sevdiklerimi
Güya çoluk çocuk kurtulduk dertten.
Aklımca;
Durdurmuştum zamanı
Durdurmuştum mekanı.
Sen,
Artık anla yalanı.
Değişim dediğim, bir orman yangını;
Öldü çiçekler.
Kaldı sana sunabileceğim, çorak bir tepede diktiğim yapay çiçekler
Simsiyah dallara yerleştirdiğim kristal kuşlar.
İnan özlüyor insan yeşilin kokusunu...
Birde sen kendi pencerenden bak dünyaya
Yeşile yeşil kat
Gör gerçeklerini.
Sana verdiğim çiçekleri at
Kırılırsa kırılsın kristal kuşlar.
(Eskişehir - 2006)
Mehmet ÖzsanKayıt Tarihi : 26.7.2006 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili Kardeşim Mehmet Özsan:
Beğenerek okuduğum çok güzel bir şiirdi. Teşekkür ederim paylaşımınıza...
Tebrik ediyor başarılarınızın devamını diliyorum.
Her şey gönlünüzce olsun dileklerim ile; Sevgi ve saygılarımı sunuyorum.
İrfan Yılmaz.
( TEKİRDAĞ.'dan şiirine Tam Puan geliyor.)
Doğal yaşamın ,doğayla mukayeseli anlatımınız
çok hoş ve bilgi birikim tazeliği nefis bir kokuyu kelimelerle bizlere sunmatktasınız....
Dogma değil sizinki,doğal yaşamın ta kendisi...
Tebrikler ...
Süleyman kaya
YÜREĞİNİZE SAĞLIK...
SAYGILARLA...
TÜM YORUMLAR (7)