Oğul;
Zülme demir atanı ve seveni ben sevemem
Baştan uca altından dostum olsa da, övünemem
Yakuttan asuman, zümrütten taç
Üstüne asırlık saltanat bahşetseler, olamam
Şayet varsa adamın göğsünde zülüm nişanı
Ne dünya tattır, nede mevsiminden nisanı
İhtimal aşı tüter, sıcak çorbası zülmün
Fakat neylersin, tadı tuzu olmayan sonbaharı
Oğul;
Dar ağacında can çekişir misali boynun
Dipdiri yanarsın, kemiklerim sızlar oğlum
Nefesin titrer ipinde zift renkli kuyunun
Ne pişmanlık çaredir o zaman
Nede feryad-ı figanın yavrum
Zülmetme gözüm, garip halis nasihatıdır,
Yek pare kalem, bir satır name feryadıdır.
Sen şah ol, zülüm edene bile zülüm etme
Ne var ki oda candır, elbet canını vardır
Kayıt Tarihi : 14.5.2006 16:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halis Tekel](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/14/nasihat-103.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!