Canımı kafesinden çıkarda
Kafes camını kırma sakın
Dünya malını parçalarsın
Kalbin parçalarını yapıştıramazsın
Dikkat et kalp kırılmasın
Seveceksen öyle sevki
Sevdiğin arkandan ağlamasın
Sevmiyorsan yalan söyleme
Sevenler sana bağlanmasın
Mazlumun ahını alma
Ahı seni yaralamasın
Kendi vijdanını yokla
Sonra vijdanın sızlamasın
İnsanları karalamak kolay
Sonra kendin karayı çıkaramazsın
Haram lokmayı yeme
Yedikten sonra kusamazsın
Bir gül, bir çiçek, yetiştirirsin
Kısmet olmaz koklayamazsın
Bir gün Ezrail çalar kapını
Kendini ondan saklayamazsın
04/05/2006
Kayıt Tarihi : 4.5.2006 22:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Eryılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/04/nasihat-101.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)