Nasihat (1) Şiiri - Hüsnü Atzel

Ne senin gibi olabilirim
İsterim ne de sana benzemek
Ben senin gibiler gibi,Çok gördüm çok
Senin gibi namussuz yüzsüz, üstelik şirret

Var mısın yok musun,tabi benim için geçerli
Kimilerine göre şimdi çok hoşsun
Yarın görürüz sonunu anlarsın
Bu dediklerim ne menem şey neye delalet

Son pişmanlık etmeyecek
Zaten etmez ki fayda
Doğru işler yapsaydın,şayet
Alırdın övgü,alırdın davet

Ne seninle olabilirim ne de sensiz
Yaşama sevincimsin yaşama dair
Elinde olduğunu bilseydin yaşamımın
Eminim ilmiği ilk çekendin,kızma sakın beni affet

Kime verirsen paye,kime verirsen beylik
İlk gelen edendir başına bilesin
Kime iyilik etmeye kalksan kalkışsan
İlk tokadı o atar,ilk ondan görürsün melanet

Arkandan hançerlendiğinde
Sözlerimi hatırlamana kalırsa fırsat
Yaşanmışlarla geçen tecrübelerdir,
Sakın bunu unutma,
Şayet bu yaşanmışları bilseydi Sezar,
İlk önce Brutüs’ten kollardı kendini,
Özetle size nasihat:
İnsanlık mı? koca bir hiç,sefalet