yedi yolun birleştiği yerin ortasında,
ateşe verdim gövdemi.
bütün şiirlerimi içimin karanlığına,
hapsederek öldürdüm.
kaybolup gittim ruhumu çeken karadelikte.
gözlerimde iki ürkek bakış,
dudağımın kenarında bir kıymık körpe gülüş kaldı.
cesedimi gazete parçalarıyla örttüm.
yağmur kuşları aşk kokusuna geldiğinde,
ortada ölü bir cesed, içinde sen yanıyordun.
yüzbinlerce kuş bir anda kanat çırparak göğe yükseldi,
kuşların gözyaşları semaya yağarken,
neşideler yazdım kuşların gözyaşlarıyla.
bütün şairler seni yazsın,
seni okusun.
şiir seven kadınlar senle demlensin,
baharın gülen papatyasında,
denizin masmavisinde,
ürkünç şehirlerde,
iğreti mevsimlerde,
ağardıkça şafaklar,
yeşerdikçe umutlar.
Kayıt Tarihi : 2.7.2021 16:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öğlen saatlerinde yazdım.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/07/02/naside.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!