Nasibin Örtüsü Şiiri - Veli Şen

El bağında sessiz gonca gül olacağıma
Çorakta dursaydım mağrur bir başak tanesi
Yaz gelmeden hasata hasret kalacağıma
Savursaydı beni ta yedi göğün nefesi.

Derdi yaratan sabrı da vermeye muktedir
Hafifliğin sırrı dahi bu ağır yüktedir
Yüz gülse de bilmezsin tahribat yürektedir
Taşar elemler yetmez aciz beden kafesi.

Yorgun bir seda ile yankılanırken ezan
İsimsiz bir meçhuldür gönül bağını bozan
Kalemi anılarına batırıp da yazan
Hikayenin nihayetidir aşkın sinesi.

Bürünürken ruhum, aklım hariç tesettüre
Mustehaktı bana acı kimisine göre
Payıma nasipmiş kadim bir uyduruk töre
Doğruya gelince okunmuyor esamesi.

Resulün kalbinde sahipsen en büyük paya
Gerektirir medeni halden sıyrılmış haya
Ahlâkındır ya seni sen yapan asıl paye
Gül olmayan yerde neme gerek bülbül sesi.

(Temmuz-2014)