Nasib Şiiri - Nuran Baydar

Nasib değilmiş, deyip sustu sevgili…
Uzayıp giden yollara aktı sessiz çığlıkları.
Râm olmuş yüreğime koyu bir kefen, serin…
Ayrılık kesti ah beni, can evimden selâ verin.
Nâçizane bedende yıkıldı bir sevdanın şehri.

Bergüzâr şimdi avuçlarımda, kanayan bir kalbin zehri…
Açarsa bir gün bağrımda çiçekler, o yâre güller derin.
Yağmur gibi sözleri düşünce, üşütmesin içimi serin serin.
Darb-ı meseldi gözleri, ah! Görmüyorum artık, müjde verin…
Ay karanlık, gece karanlık, bir kez bile doğmuyor sevdanın şemsi.
Rıza-yı aşk gerekse, bil ki ben ölmeden öldüm, sevgili…