'insan önce kendi yüreğiyle barışık olmalı,
kendini bilmeli,
kendini sevmeli...
sevmeli sonra
hak ederek,
sınırsızca...
dünyayı böyle terketmeli...'
kendinden başlamalı insan her şeye;
özünü sevmeli önce
sevdalara düşmeden...
yakmadan birini,
kendini yakmalı...
ahlar çektirmeden sevene,
önce kendi tadına bakmalı...
silkinip kendisi bırakmalı
bıraktırmaya çalışmadan öfkeyi,kini
yoksa nerden bilir sevmenin,
insan olmanın kıymetini? ..
kendini bilmeli önce
merak etmeden dünyayı...
yani önce çekmeli ki
sevdanın karasını
yanık kokusunu duysun ayrılığın
taş yüreğinde
sevene çektirdiği
o buruk acısını...
ve böyle örmeli bendini,
tüm göğüslenilecekler adına! ..
böylelikle başlamalı
besmeleyle başlar gibi hayatına...
unutma!
her şeyden önce
hayatı sevemez,kendini sevmeyen...
bilmediği gibi tokun açlığı
gardaşsızın gardaşlığı! ...
bilemez hiç ölüm nedir?
görmeyen
o hazin mezarlığı...
başlangıç hep
iyi ve kötüde sen olmalısın...
hep iyi olmak kötüyü
kötülüğü tanımamaktır;
hep sevilmek,
sevmeyi
tadamamaktır...
sende başlamayan sana ulaşmaz! ..
sende olmayanı başkasında arama(! ..)
bil ki dünyada,sensin mühim olan;
sözün özü
sen olmasan
yani,
gerisi değil mi yalan? ..
Kayıt Tarihi : 7.3.2011 21:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'BİR GECE GELEN...'
![Mustafa Kuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/07/narsist-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!