Narom Şiiri - Ömer Gümeli

Özgür mü olmak istiyorsun?
Kaybet!
Kendin hariç gerekirse her şeyi..
Hem, herkes gitmeyecek mi?

Belki de hiç gitmeyeceğim
Görmeyecek tatmayarak
Dokunmayı bilmeden
Keşfetmeyi
Fakat dilemek
Bedava göğü gibi

Hâyâl etmek iyi
Yalnızlığa razıyım tanrım iyi
Hepsi her şey kalsın geriye
Nemruta faydası olmamışın
İsteyen istediği kadar tapsın
Satın alınan eşyaya
Nasılsa eskimeyecek mi

Özgürlük istenci depreşip durduysa
Yitirilsin kalan ne varsa
Belki de bilmeyeceğim rengarengi
Elimle tartmadan ağırlığı
İçmeden ve-sair
Sıratla dünya arasında bir yerde
Göçebeliğe hamile kalındıydı bir kuşlukta
Doğurmazsam mey çarpsın
Yokluğumda tanrı bile durmadan şaraba baksın

Nasılsa yüzüm eskimeyecek mi
Kaltak bir şehirde kendimi
Avutuyorum hürriyete
Ahanda orospu kaldırımlar
Ahanda palmiyeler pezevengi olur ıslak dudağın

Fahişenin çığlığı yeterince tecavüz edip
Geceyi böldüğünde
Geçer bir günde
Satın aldıydım
Bedavaya bırakıp kaçmaya
Ben ırağa
Yosma boş kalır mı kalmaz geride

Özgür olmak iyi
Kendim hariç her beni
Silkeleyerek urbamdan
Ne eziyet çektirdilerdi
Niyeydi
Dün defteri kapansın
Tanrı dahi hepsi
Elele tutuşup arkamdan baksın

Belki de gideceğim
Patikalar yemyeşile
Önüme çıkan her ırmak denize
Su şırıltıyı mavi
Göğü pamuktan bulutu uludu
Dağ dere tepe boyu
Hür mü olmak
Köle mi kalmak günü....