Narkozda Aşk Şiiri - Ahmet Degirmenci

Seni bekliyordum
ne beklediğimi bilmeden
bekledikçe tükendim hep
akreple yelkovan sarmaş dolaş
bir saniye bile ilerlemiyor
sense geleceksin
bilmem kaçıncı yüzyılda kalacak sevgim...
güneşten ışık topladım
sensiz karanlık dünyamı aydınlatmak için
gündüzler uzak kaldı
geceye vurdum aşkımı
kan aktı gözlerimden
sayende bir damla yaş kalmadı gözlerimde
bir küçük çocuktu içimde ölen
gençlik nedir bilmedim
senin yalan sözlerinde kaldı gençliğim
yüzsüzlük edip isteyemedim gençliğimi..
bakma sen benim güldüğüme
kırılmak hoşuma gitmiyor aslında
sen gittin gideli narkozda bedenim
senden başka hiçbirşeyi hissedemiyor
istersen bi dene
hiçbir bıçak acıtmaz yüreğimi
ben hislerimin tükediği bir noktada sevdim seni
dokunmak bir ütopya
senden uzakta
aşka komşu yüreğim
artık sevsende farketmez
hala narkozda bedenim