Bu firardan dönebilsem ufkuna
İştiyakla erebilsem lütfuna
Kula nefse kullukla geçti ömür
Nedametim yetmez kerem et bana
Uzun oldu ayrılığım bir ömür
Narınla yansamda olsam kül kömür
Rahmetinle dön bana dediğin gün
Yeşerirde açar gonca gül gönül
Dil biçare kalp avare perişan
Kulluğuma ne şahit var ne nişan
Çoktan vardı maksadı maksuduna
Zikri ile nefis dağını aşan
Bize kalsak bir başına böylece
Gün görmedim her anım zifir gece
İster isen ukban gülistan olsun
Elini aç boynunu bük gün gece
Kayıt Tarihi : 12.9.2006 21:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şadan Yenişafak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/12/narinla-yansamda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!