Derinliğimin üstünde kanatlarımı açmış uzunca boyardım siyahı ki
sendeliyor bir insancık öte denizde düşe düşe hedefe
boşlukların arasından iyice gerilerek ve yukarı da bakarak elbet şaşırıyor kıymetsizce
ki zaten renklerin öbesiydi o gözün gördüğü
zannetme eğiktir vicdanı hızlı olana kaybederken
süzülen inceliğimi zaten bana sordu turunculuğumdan değildir demiştim ona.
betonarme üstünden haddimin sınırları yine düzensiz yanan lambaların aksine üstümüze doğru geliyor
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta