Narin Yüzünde Hüzün Akıyordu

Kırık bir hafa sonu gece çatmış kaşlarında seni küsmüştü
zamanı uçsuz bucaksız kılan saatleri saydığımda
şafağı gözlerinde yaşadığım sabahın ilk aydınlığında
gözlerinde kendimi buluyordum.

Hani gözlerine bakınca utanmış çocuk gibi
yüzünü çevirip bana sokuluyordun ya
işte ben masum boyunu bükük saflığına inanarak seni sevmiştim
yarım bir sevgi bırakıp çekip gideceğin akılma gelemezdiki.

Seni düşünecek yürek mi kaldı bende söylermisin
hangi sözüne inanacağım söyle yazılmış kelimelerin tümünü kirletin
yıkımdan çoğaltıp seni tek tek torparlayarak gönlümde büyüttüm
kalbimin harabeye dönüşen şehrini birde sen mi yıkacaktın.

Yaşamımın son sayfasında yüzündeki umursamayan
bakışlarına mı kurban edecektin söyle.
ayrılık uçurumlarına ruhumu sürükleyip
bahanelerin hüznü sarkıyor yüzündeki çizgilerden

Belki nazikçe çek git diyorsun yada kabacası defol git diyorsun
yarım kalmış aşk olarak kaldım aldırmaz tavrından biliyorum
kalbimin son mürekkep damlasını akıttığım sözler yazarken tükendim
sen benim kelimelerimin anlamsız cümlelerinde bittin bittin..! !