Narin Papatyam Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Kavgamın içinde savrulan yüreğimde çiçeklenen
Bakışları umut yüreği sevgi kaynağı olan
İpekimsi saçları gül
Teni hep toprak kokan
Ellerini tutmayı arzuladığım
Sevdiceğim
Sancıyan gecelerime
Acı dolu çığlıklarım düşerken
Günüm gün olmazken, yine sen benim aklımdasın

İnci-mercan dişlim, kalem kaşlım, ekmeğim-aşım
Düşündükçe ruhumda çoğalan narin papatyam
Sessizliğin şehrinde suskunluk içimde
Zaman dingin
Gün doğmuyor
Her yer zifiri karanlık her yer gece
Göz gözü görmüyor, vuslatı yakın edecek yollar kapalı

İçimde serin yeller esiyor, İstanbul yine bana ağlıyor
Seven yüreğimdeki özlem, sanki öldürecek beni
Aklımdaki seni düşlüyorum
Bakışlarını
Gülüşünü
Endamını
Uykumun içindeki seni, rüyalarımda ki seni arıyorum

Huyum şu benim küstahı, yalanı, narsisti sevmem
Özgürlük kavgasından başka
Kavga bilmem
Yar dudağındaki
Buruk gülümsemeyi
Ruhundaki masum saflığı
Yüreğindeki harlanan sevdayı
Anlatılması çok zor, gözlerimde kalan o gözlerini özledim

03.11.2016
İstanbul