Cellat merhamet hırkasını giymiş
Ve ölüm sevgi maskesiyle geldi
Kopardı dalından masum gül goncasını
O kadar saftı ki güldü celladına
Bilemezdi yarınların dün kadar uzak olduğunu
Bilemedi gelen sonbaharın hazan olduğunu...
Giderken bir şey anlattı sadece
Canilerce çalınan bir hayatın
Bütün insanlığın suçu olduğunu
Sen rahat uyu cennetinde
Vebalinden biz yaniyoruz
Terkettiğin dünya cehenneminde
Vicdan azabından güneş bile doğmuyor
Güzel günler seninle bitti
Yaşadığını zannediyor
Bir gül fidesine sahip çıkamayan insan güruhu...
©
10 Eylül 2024
10: 21
Kayıt Tarihi : 10.9.2024 12:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!