Bir rüzgara kapıldım amansız, acımasız, apansız, ansız, yok öyle soğuk falan değil aksine sıcak, Notos’un nefesi sanki; ama çok daha yakıcı..
Değirmeni döndüren yel gibi değil, ayrılıkları döve döve çoğaltan bir el gibi acı mı acı..
Biz de olan bir şey yok, biz de hiçbir şey yok.. Yokluğun bağıranda rüzgara kapılmış gidiyoruz, soluksuz öpüşmelerin sarhoşluğu, amansız yokuşların yorgunluğu, karmaşanın kalabalığı, anlamsız kelimelerin kabalığı eşlik ediyor bize, içimizde ta derinlerde bir yerde yeniden eskiye, eskiden yeniye dönen çıldırtan bir sancı..
Kokusunu çalmış her çiçeğin, uykusunu bölmüş her yüreğin, kanadını kırmış her kelebeğin, bizden bize bir şey bırakmamış adına aşk denen o yabancı..
Çıkmaz sokaklara açılan pencerelerde, hüzünleri evlere kapatıp üstüne kapanan kapılarda, dıştan içe kendi gövdesini sararak büyüyen, büyüdükçe öz dikenlerine bata bata canını yakan ve ruhunu kanatan güllerde; bize dair bir şey yok adına aşk denen o yabaninin heybetinde..
Hatıralar, taş ustalarına öykünerek dikiliyor başımda, ellerinde kalbimden aşkı yontup atmış olan çekiçleri, keskileri..
Şuurunu yitirene kadar kırmaktalar aklımın direncini; direncimden doğuyor heykeller, tapınaklar, Gize Pramitleri, Floransa Katedrali’nin kubbesi, Nebi Camii’nin minareleri..
Sanata dönüşüyor toprağım tozum, kapıldığı rüzgarla konuyor Diyarbakır surlarına..
Tebessümü gamzesinde donmuş, Taybet Ana’nın şefkatine muhtaç bir kız çocuğu kadar nazlı, NARİN..
Nereden bilsin öz annesi Gorgonların öfkesi kadar hain, ölümü konduruyor dua için açılmış minik avuçlarına..
“Oy havar” diyor diyarın görkemli şairi, NARİN bir sanatın ahı yarıyor gökkubbeyi, sığdırılırken cansız bedeni küçük bir çuvala, gömüyorlar kör olası, kahrolası, kuruyası derelerin yataklarına..
Susuyor diller, kanıyor yürekler, ahu vah içinde şarkılar, türküler, şiirler, ninniler, bize dair bir şey yok, bilmiyorum belki, belki, belki sadece son nefesimiz, o da çoktan yoldaş olmuş masum canların yakarışlarına..
—
Bizde olan bir şey var..
Bizde olan çok şey var..
Gözyaşı, ağıt, hüzün, keder, elem, mahkumiyet, sürgün, bizi aşkın bir merhamet, her lanete göğüs geren bir cesaret, iradesini sanata umutla dönüştüren bir kudret..
Vicdan aynasından, kokusuz bırakılan çiçekleri, uykusuz bırakılan yürekleri, kanadı kırılan kelebekleri iyileştiren kırılmaz bir izzet..
Bizde olan bir şey var..
..
Ve bize olan çok şey..
Kayıt Tarihi : 9.11.2024 17:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!