Nârılâl Şiiri - Nurettin Önder 2

-//

Sana şimdi,
Sesimin aksi kadar uzağım,
Yankısı içimdeki es
Tanıdığım hislerden uzağım kısaca

Az önce evren yerle bir oldu , dipsiz ve edepsizce
Soluksuz bir tutkuydum ,
Nefessiz sevişmelerden düşüp hazlanmadan önce

Taklaya revan güvercin kalabalığı gibiyim
Kendimden kalabalık olmadan önce
Yalın yapıldak özgür olmaktı asıl mesele
Senin aşkına düşmeden çok çok önce

Farkında değil misin gözlerimi işgal eden sevi selinin
Bendeki seni tecridine varmadan düşünce
Sen olmadan ömürlenir miydim
Gülüşlerim böyle bölününce..

Gözlerimin dilinde sulu sepken bir yağak
Doluyorum sen içre her mavi bulutta
Örtünen her hayal benden öte acı bir destur
H u l â l

Mavi bir iklim soluyorum seninle
Motiflere örülü bir ayışığı ve meftunum saçlarındaki ışığın
Dudak kenarımda seyre duran gizli bir geçittir hüzün
Her gece penceremin perdesinde gizem
Her gece yastığımda uykusuzluk ve sen
Gözlerimin geçidinde hayal ve hüzün

Örter yüreğimi ateş
İçimde lâl bir çığlık
Susmalarım öldürür beni
Kızıl bir pencerede aksim
Yanarım gözlerinin menzilinde

Lâl, dilimde ikrar
Uzak bir memleket göz seyrin
Üşürüm hüzünlensen
Sormadım nerde biter gölgen
Işık toplarım ufkunun tan yerinden
Yeni bir iklim açılır sen gülsen...

-n u r e t t i n ÖNDER