Nâre düştü, nâre düştü.
Yüreğime yâre düştü.
Bilemedim, yâr kandedir?
Dilim sustu, dâre düştü.
Nâr içinde, nûr´u gören,
Hâr içinde, Hûr´u gören,
Pâk “Beyt-i Ma´mûr “u gören,
Gönül göze kâre düştü.
“Hakk”, kapısın çalmayınca,
“Gül” kokusun almayınca,
Gönül sıla, bulmayınca,
Hicâb duydu, âre düştü.
“Nasûh Tevbe”, etsin diye,
Gurbet cevri, bitsin diye,
Bu ayrılık, yetsin diye,
Gönül, intizâre düştü.
“Dallı Mustafa”yım, hâlım;
Kalem yazdı, dilsiz, lâlım.
Tutunmaya yoktur dâlım.
Gönül yaşım, pâre düştü.
(SARICAKAYA -16.02.2004)
DALLI MUSTAFA
Kayıt Tarihi : 6.2.2005 18:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!