Gönlüme dost diye meyil verdiğim.
Sırt çevirdi şimdi, yalnız dardayım.
Hasretin kahrıyla yaşam kördüğüm.
Sensizliğe alışmadım zordayım.
Paylaşıp derdimi yalnız bıraktın.
Ben bir garip yolcu sense duraktın.
Düşüp ateşime seni de yaktın.
Külümü savurdun, yine nardayım.
Ben sağa giderken zorladın sola.
Yorulup dalında vermiştim mola.
Benimle dayanmaz gönlün bu yola.
Bazen eşiklerde bazen sırdayım.
Dürüstlük dışında bilmem meziyet.
Gönül söz anlasa çekmez eziyet.
Sığırtmaç uzaktır dosta nihayet.
Yollar engel dolu,bilmem nerdeyim?
Kayıt Tarihi : 16.9.2004 10:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Sığırtmaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/09/16/nardayim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!