ellerimi okuşuyorum
nasılda kirletmiş geçmiş
tertemiz ellerimi
kimse dokunmasın benden başka
geçmişimin anahtarına
bir aynanın karşısında dudağımı öpüyorum
benden daha gereçekçi olamazsın ayna
seni terk ediyorum
ihanet nede sıcak ve iğrenç
ama ben benim için kırdım aynaları
oh tanrım (durduk yerde)
ne gereği var şimdi bu ışıkların
söndür yıldızlarını geceee
görmüyormusun
ben hala gözlerimi kapamıyorum
ahh zavallıcığım narcissus
keşke ölmeseydin
nasıl olsa beni görünce
kahrından ölürdün.....
Kayıt Tarihi : 11.2.2010 02:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Baş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/11/narcissus.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!