“Hariçten fikre intikal eden müjdeli ilim;
Sen ki ne vakittir sus pus! Durup düşünen benim!”
Epeydir boş bakışlarında havanın uğultusu…
Düne göre daha cahil çiçeklerin hoş kokusu…
Ağaçtan düşüyor yeşilin kahverengi kurusu…
Belki akması unuturulmuş bir yığın duru su…
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta