Nar kızılı Şiiri - Mevlüde Düzdaş

Nar kızılı......
Turnalar dönüyor gönlüm semahta
Dolanıp duruyor dinlenmez ruhum
Beden teferruat özüm beratta
Bazen uyur gezer görmez olurum

Alaca karanlık örter üstümü
Direnmek esastır yoktur teslimi
Canıma sararım insan olanı
Doğruyu söylerse doslar ikrarda

Doldurdum badeyi nar kızılıyla
Yüreğim incinir bin sızı ile
Mesti alemdeyim ney hazzı ile
Anlaşılmaz derdim namert gözüyle