Nar-ı Hüzün Şiiri - Cem Saçan

Hüzün,
hayatın çarklarına kaptırdığımız
yüreğimizden akan
tek damla kan mıdır?
Belki yitirilen baharlar,
yalnız içilen akşam çayları,
mırıldandığın şarkıya eşlik edemeyen ses,
kapının çalma umudu.
Hüzün,
nasıl denize nazır bir şehre
hükmediyorsa nem,
çaresizliğe de hükmeden hüzün müdür?
Hüzün,
apak bir yüreğe düşen nar tanesidir belki.
Kendi gitse de izi hep kalır..