Nar-ı Cehennem Şiiri - Faris Özyıldırım

Elinde büyütsen batar dikeni
Ehli olmayanlar gülü deremez
Anlamaz kimseler hasret çekeni
Uğraşsa bir âlem vuslat veremez

Sanmıştım ki bana kör bir bakıştı
Narı cehennem o nasıl yakıştı
Yıldızlar süründü çöller tutuştu
Dumansız yangını âmâ göremez

Kaderle savaşta boyun eyerek
Ucundan bir tutam aşka deyerek
Gönülden gönüle köprü diyerek
Vefasız sevdiğin canı seremez

Ayrılık kesiği geçmez yaradır
Doğruyu yanlışı seçmez yaradır
Tabibten dermanı içmez yaradır
Yürek söküğünü yama öremez

Sonun da yıkılır aşkın mabedi
Dönülmez bir yolda gidiş ebedi
Ağlarmısın bilmem sensin sebebi
Seven sevdiğine mezar küremez