Nar-ı Beyza Şiiri - Feyza Muhurlu

Yüreğindeki zelzelede
ıslah etsinler beni istiyorum...
Karboran mevsimlerinde çığlar gelsin üzerime sakınmam..
Fırtınaların alabildiğince savursun,yalnızca sana doğru
Heryanını ateşler sarmış ahşap evler gibiyim..

Nar-ı Aşk sen..den geliyorsa..
Nar-ı Beyza ben..de'dir..bilmiyorsun..
...............................................................
Öyle ki; her darbede büyüyen,üzerine atılan
her zerrede alev alan yangınlar gibiyim..
Etrafı çelik zırhlarla korunuyor görünse de
bir sitemle devrilen dağlar gibi yerle-yeksan olan..
Uçsuz bucaksız sahrada kaybolan mecnuna ulaşmak için
uğruna ömür feda edebilecek Leyla gibi,hemde yara'lı yüreğiyle
sırra kadem basmış u'mutlarını aramaya çıkmıştı,
can-suyunu tam buldu derken yeniden kaybolmak
ne demek sen nereden bileceksin...

Bilmezdi dilim,kelimeleri birbirine değdirmeden
lafebesi gibi sıralayan bir şair değildim ki ben..
Yürek ağrım; Aslımı-suretinde unutmaya meyleden
tamda biribirini eşitlerken üstelik..

Ya yak ne varsa..!
Ya da ıslahımı istiyorum..!
kaç esaret,daha kaç yangın,
kaç uçurum,daha kaç ifşa,
kaç zindan cezasıdır sonu? ?
yeterki bedelini bileyim..

Oysa ki; Babil'in Asma Bahçeleri'nde zannetmiştim kendimi bağışla..!

Sazı elinden ç'alınmış ozanlar gibiyim,özleyen ama sesi ulaşamayan
Sızım-sızım sızılarından bihaber bilsede ama bildirmeyen..
Çıra gibi yanmak ama dışı kar,içerde tutuşmalarda yok'olan
ve bu devranda nokta kadar yeri bulunmayan Feyza nasıl çoğalabilirdi..

Heder olmak nasıl birşey sen bilir misin? Sevgili..
Bilmiyorsun AŞK...

Nar-ı Beyza'ya düş'mek ve yanmak
ne demek bilmiyorsun...BİL'ME

Bir eflatun..
14.03.2011- İzmir