Bu aylaklığa bir son vermeli
(Düşünürken insan olduğumu,
Çalışırken yaşadığımı anlardım)
Bir zamanlar......
Bitmeli
Miskince oturuşum
Ha gayret desemde kendime
Yorulmuşum.
Düşünmekten değil elbet
Çalışmaktan da değil
Ben beni taşımaktan
Yaşamaktan yorulmuşum.
1994
Nevin KurularKayıt Tarihi : 21.5.2004 04:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gerçekten basit gibi görünen ama müthiş çağrışımlara gebe bir imge.
Çok güzel...
hem de doğar, doğmaz
yorulmamajk mümkün mü?
Tebrikler......
TÜM YORUMLAR (3)