Nar Çiçekleri Şiiri - İsmail Malatya

El ele tutuşur yürürdük
Bakardık birbirimizin gözlerine
Kendimizi görürdük
Nasıl oldu aşkım
Nasıl ayırdılar bizi
Bu sokağın her metresi
Aşkımızın izi
Şimdi mi canım içi?
Fesleğen kokuyor geçtiğin yol
Doluyorsun içime içime
Döndürüyor başımı zerafeti güllerin
Yanaklarının pembesinden öpüyorum
Kokluyorum kokluyorum
Sürüyorum yanaklarıma
Ardında bıraktığın sevdayı topluyorum
Serinliyor bir nebze yüreğim
Bastırıyor özlemini nar çiçekleri.