Nâr Şiiri - Hatice Kurtipek

Anlatmak istedikçe seni
Herşeyi birden yitiriyorum
Bir kırık yankı oluyor yüreğime işleyen
Bozgun bir rüya
Kesik tutkularla çoğalan

Seni kendime anlatmak istedikçe
Gönlüm zemheri gibi kuzgun
Ruhum neşeli
Fakat yorgun

Neşesi pür dikkat çoğalan
Saltanatı sevdamın
Yetmeyecek oluyor gönlüne
Telaşım tutuyor eteklerimi
Hüzünlerim uçuş uçuş

Yapayalnız kalıyorum birden
Koyuna sokuluyor gemilerim
Yelkenleri yırtık
Tam mürettebat
Yalnız yorgun
Sessiz

Evet ben
Ben yalnızım
Yere batan şehrin tek yalnızıyım
Orkestrada kırık bir saz
Kanayarak koşan bir ceylan
Sana doğru

Gök mavisi bir türkü
Dolanmış yüreğime
Dolanmışsın
Boğum boğum
Iplikli fakat çetincesine

Biz şimdi sevdanın en güzel yerindeyiz
Düşün ki coğrafyam almıyor sensizliği
Pınarlarım senin
Göknarlarım
Nar gibi sevdalarım senin
İstersek sevdamızla cenneti kurtarabiliriz

Hatice Kurtipek