Nar Şiiri - Lokman Kurucu

sonu K ile biten bir isim bulalım demiştim sana
şimdi neresinden gireyim ruhunun da
kafiye olsun ruhuma.Nar!

ne için Nar?
ölüm gibi birleşmek için mi
bir gün sen dağılınca

olmazki!

Nar!
çok düşündüm, üzüldüm
yordu adın,sığmadı hiçbir imgeye of,nar kıracağım
oturup anneme senin çocukluk olduğunu
ama şiirde hiç durmadığını anlatacağım
anneme gençliğini hatırlatıp,ağlayacağım

Nar
sonu K ile biten bir aptallık bulalım demiştim sana pis
ne çoksun,kötüsün
çürürsün sen görürsün

öyle olunca
sen kötü olunca
gerçeğin kibirle bir olup
içine içine girince
diriliğin yetmeyince
acı kızılına inince
ben kanayacağım tane- tane
damla damla halılarına döküleceğim annemin
annem bize çok kızar
oturup gençliğine bir sürü süpürge atar

Nar
sonu K ile biten bir isim bulalım demiştim sana
olmadı,olmadın peki ama
şimdi seni neresine koyayım da
durabilesin yalnızlığımda

Nar
annem halıya dağılan
Nar’a benzetiyor
hayatına yayılan mustsuzluğunu da

düşme sakın
dur orda!