terk edilmiş bahçedeki nar ağacını anlatabilirim
bahçe nasıl kurumuş, nefesim değse ufalanacak
narlar tıpkı güneşten düşmüş gibi,
yakılmış bir ateşin tavanı karartan alevi gibi
parlıyor.
bu bahçede gün dünya ışıksız bir topa dönende başlıyor
narlar günün karanlığında güneş gibi yanıyor
kurumuş toprağa çöküyorum
çöktüğüm yerde gözlerim kavuşuyor karanlıkta ışığı görme yetisine
sırtımı yaslıyorum nar ağacına
defterim dizlerimde
yazıyorum,
yazıyorum...
Kayıt Tarihi : 31.1.2018 22:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!