Napoliten Arabesk Şiiri - Dursun Tombul

Fosili çıkmış
Bir rüzgârdır,
Bilinmeyen küfürleri
Üfürür.
Kaldırımda;
Can çekişmenin
Uyuması debelenir.
Ayazlardadır
Kimsesiz duygular.
Yaşlı teyzenin
Falları,
Hep kapkara.
Yasaklarda,
Bir sarhoşluk.
Anılarımla
Aramızda,
Kapanmayan boşluk.

Oysa ki
Taverna’da,
Gecenin geç saatleri,
Anlamadığım havalardan çalıyor.
Kristal kadehlerden,
Doğmamış sevdaların
Yapmacık köpükleri taşar.
Öpüldükçe canlanır,
Pembe rujlu dudaklar.

Barlarda şarkı söyleyen
Esmer kızın;
Dayanılmaz ninnileridir,
Uyutur,
Doğmadan
Ölen umutları.
Snack Barda
Viskisini yudumlayıp,
Sigarasını keyifle
Tüttürmektedir akşam.

Hep böyledir, böyle geçer
İstiklal Caddesi’nde zaman.
Yaşam, yünlü yatak,
Ölüm, üzerine örtülü yorgan… (10 Aralık 2010 -8.şiir kitabımdan)